Eric Leltz  RSS feed    

De nieuwjaarsbijeenkomst van de Christelijke Hogeschool Ede

Woensdag 10 januari 2007

De Christelijke Hogeschool Ede hield vandaag een nieuwjaarsbijeenkomst. Naast personeelsleden waren ook vertegenwoordigers van organisaties uit het onderwijs en politiek aanwezig. De voorzitter van het bestuur, de heer Boele, hield een inspirerende toespraak. Eindelijk een bestuurder die durft af te wijken van het rendements denken en oog heeft voor de vorming van studenten. Hij was wars van het vergelijken van scholen met commerciële organisaties. Hij sprak ook liever van de school als institutie waarbij begrippen als kwaliteit, inspiratie, verwondering en wijsheid leidend zijn in plaats van kwantiteit, maximalisatie en maakbaarheid. Daarna was er een debat over de vele onderwijs vernieuwingen en de vraag of dit ook wel altijd verbeteringen zijn. Bij de vernieuwingen moet vakkennis het vaak afleggen tegen het begeleiden van een proces waarbij de student maar zelf op zoek moet naar de antwoorden. Er waren niet veel plaatselijke politici aanwezig. Wel heb ik uitgebreid gesproken met een vertegenwoordiger van Woonstede. We zagen duidelijk parallellen tussen het krachtenveld waar de school in zit en die van een woonbedrijf.

Een dag uit het leven

Maandag 08 januari 2007

Vandaag begon de dag in het gemeentehuis. Daar heb ik in de leeszaal een aantal stukken opgezocht en doorgenomen. Om 10.30 uur had ik een afspraak met ons raadslid Liesbeth van der Hart. Ik voer met alle raadsleden en fractievolgers regelmatig evaluatiegesprekken maar het gesprek met Liesbeth had nog niet plaatsgevonden omdat Liesbeth een tijdje uit de “running” was. Vandaag was een mooie gelegenheid om de draad weer op te pakken. Aansluitend ben ik naar de nieuwjaarsreceptie van het Edese Bedrijfs Contact (EBC) in kasteel Hoekelum gegaan. Ik hoefde nog niet eens te fietsen want ik kon meerijden met Pieter van Lent, raadsadviseur en wethouder Roel Kremers. Het was al behoorlijk druk toen we arriveerde in Hoekelum. Onder het genot van een drankje heb ik met een aantal ondernemers gesproken. Ook trof ik Maarten Jan Kettman van de PvdA. Met hem heb ik gesproken over Herman Brood en over de twee discussienota’s over het dierenwelzijn van onze partijen. Hij wist natuurlijk van de afspraak van Marije Eleveld en mij van deze avond en wist ook al dat het ons voornemen is om de twee nota’s in een te schuiven tot een nota. Daarna was het podium voor Rudy Roels de voorzitter van het EBC. Hij had veel lof voor de opstelling van de gemeente naar de ondernemers toe maar kon het natuurlijk ook niet laten om met een wensenlijstje te komen. Daarna weer naar huis. Om 15.30 uur had ik een afspraak voor een interview met de Gelderlander. Dit interview wordt in de krant van aanstaande zaterdag gepubliceerd. Voorafgaand aan de fractievergadering had ik om 19.00 uur het overleg met Marije over het dierenwelzijn. We hadden niet veel tijd nodig om van twee stukken een stuk te maken. Wel prettig zo’n samenwerking. Daarna snel naar onze fractiekamer voor het overleg voor de commissies van volgende week. Hoewel een scala aan onderwerpen de revue passeerden konden we toch snel tot besluitvorming komen omdat ieder raadslid het commentaar al vooraf via de mail had toegezonden. Zodoende was ik al weer vroeg in de avond thuis.

De valleilijn

Zaterdag 06 januari 2007

Sinds 9 december 2006 kennen we de “Valleilijn”. Een vervoersconcept met snelle verbindingen tussen Wageningen en Amersfoort met het station Ede-Wageningen als overstappunt tussen de bus uit Wageningen en de trein naar Amersfoort. Ik heb al een paar keer als genodigde mee mogen rijden met de bus. Vandaag wilde mijn dochter naar Wageningen en hebben we de gelegenheid aangegrepen om de bus in de dagelijkse praktijk te beproeven. Bij de bushalte bij het station Ede-Wageningen werd ik aangesproken door een allervriendelijkst echtpaar. De mevrouw herkende mij als “meneer Leltz uit de politiek” en ze wilde graag kwijt dat de bus niet op tijd vertrekt, toch best wel veel kabaal maakt en dat er bij de bushalte geen prullenbakken staan waardoor wachtende passagiers al snel hun afval op straat dumpen. De mevrouw vertelde me ook dat ze als buurtbewoner al een paar keer zelf de troep heeft opgeruimd om de zaak netjes te houden. Natuurlijk is dit een goed voorbeeld van eigen initiatief maar een bushalte plaatsen, waar mensen dus wachten, zonder prullenbak erbij is ook wel een beetje vragen om moeilijkheden. Ik heb beloofd om hier achteraan te gaan. Toen de bus eenmaal kwam werden we snel en comfortabel naar Wageningen gereden. “s-Middags ben ik nog naar de nieuwjaarsrecepties van de SGP en de PvdA geweest. De PvdA had de kantine van de ijsbaan in het openluchttheater afgehuurd. Ik heb met Marije Eleveld, raadslid van de PvdA, alvast vooruitlopend op onze afspraak aanstaande maandag over de nota "dierenwelzijn" een aantal zaken doorgenomen.

Na het kerstreces

Vrijdag 05 januari 2007

Vandaag beginnen de politieke activiteiten weer met de nieuwjaarsbijeenkomst van de gemeente en het nieuwjaarsconcert. Niet dat ik de afgelopen twee weken politiek heb stilgezeten. Maar het tempo is toch net even iets lager. Ik heb de kerstperiode gebruikt om te lezen. Natuurlijk veel politieke stukken zoals “Leve Nederland” van Charles Groenhuijsen maar ook “Wat Wouter wil” van Wouter Bos. Het eerste boek is een omvangrijk werk met veel achtergrond informatie. Het tweede boek is meer een pamflet en lees je in een uurtje uit. Maar daarom is de boodschap niet minder interessant. In het voorjaar had ik ook al “Dit land kan zoveel beter” van Wouter Bos gelezen en “Wat Wouter wil” is min of meer een samenvatting van de ideologische hoofdstukken uit dat boek. Het werd me weer duidelijk dat het met de sociale kant van de PvdA wel goed zit. Ook daar zijn ze zich bewust van de dreigende kloof tussen groepen mensen: arm en rijk, allochtoon en autochtoon, opgeleid en niet opgeleid maar ook jong en oud. Nu kunnen we er als land nog iets aan doen en dan is het goed om je bondgenoten te kennen. De “ijsstukken” zijn nog niet helemaal uiteen gedreven. Vaak zijn onze ogen gericht op de mensen die het verst van ons afstaan, de radicalen. Maar om de kloof te dichten is het juist beter om aan de mensen die wat dichter bij ons staan te laten merken dat zij er bij horen. Via hen kunnen de mensen die aan de randen zitten het beste worden bereikt. Verder zat het mij nog steeds een beetje dwars dat het initiatiefvoorstel over de circusdieren het in de laatste raadsvergadering voor het kerstreces niet heeft gehaald. Dat gevoel zat hem niet in het feit dat het voorstel het niet heeft gehaald, verlies moet je kunnen nemen. Maar deze zat hem wel in de wijze waarop het voorstel het niet heeft gehaald. De reden was dat er een brede nota, dus voor alle dieren en niet alleen de circusdieren, gewenst is. Een brede nota is ook wat mij betreft veel beter maar de redenatie om dan nu “Nee” te zeggen tegen het initiatiefvoorstel kan ik niet volgen. Je kunt zolang de brede nota er nog niet is toch vast een deel van het aandachtsgebied, namelijk het stuk over de circusdieren, goedkeuren. Dan is dat vast binnen. Een discussie over het welzijn van alle dieren is namelijk helemaal nog niet zo gemakkelijk te voeren. Het is lastig om brede steun te krijgen voor een initiatiefvoorstel omdat als je dan “Ja” zegt tegen het verbod van circusdieren je wellicht ook “Ja” zegt tegen zaken waar je eigenlijk helemaal niet zo tegen bent. Zo kan het gebeuren dat je om die reden toch maar niet instemt met het voorstel met als gevolg dat de circusdieren gewoon hun rondjes in de piste blijven lopen. Omdat ik het punt niet van de agenda wilde laten verdwijnen heb ik een brede nota geschreven. Uitgangspunt hiervoor is een notitie van de Dierenbescherming en het landelijk bureau van GroenLinks. Mijn bedoeling was om dit voor te leggen aan de ambtenaren voor een eerste controle en het vervolgens naar de fracties te sturen als input voor een discussie. Nog in de kersvakantie kwam ook de PvdA met een notitie over het dierenwelzijn. Ik zal nu samen met hen proberen om een goed stuk over dierenwelzijn neer te leggen voor de eerstkomende commissievergadering. Ik ben in de vakantie ook nog wezen kijken op de beursvloer, het nieuwe gedeelte van het stadhuis onder de raadszaal. Het ziet er ruim en mooi uit. Ook viel me trouwens op hoeveel vacatures beschikbaar zijn bij het centrum voor Werk en Inkomen (CWI). Ede zit in de lift. Ja, en dan kom ik toch nog terug op de nieuwjaarsreceptie en het concert. Erg fijn om ieder weer te zien en natuurlijk meteen maar weer de draad opgepakt en met een aantal mensen afspraken gemaakt.

Archief



Rubrieken