Deze avond is er een commissievergadering Ruimtelijke Ontwikkeling (RO). Sinds 1 januari ben ik voorzitter van deze commissie. In die zin was het vanavond dus “debutanten bal” voor mij. Toch was het ook weer niet allemaal echt nieuw want als plaatsvervangend voorzitter heb ik de laatste vergaderingen al voorgezeten. Het was een lastige vergadering met punten op de agenda die al heel wat hebben losgemaakt de afgelopen weken. Gevolg is veel publiek op de tribune en veel insprekers. En insprekers hebben de neiging om meer tijd te nemen dan zij krijgen toebedeeld met als gevolg dat de voorzitter vaak moet ingrijpen met de kreet “wilt u afronden”. Ook deze avond was het zover. Soms heeft dit tot gevolg dat de kern van een verhaal wordt afgeraffeld en verloren gaat. Deze avond viel dat gelukkig mee. Ook de toeschouwers moest ik toespreken omdat zij wel al te luidruchtig hun mening verkondigden. Dan kwam er ook nog onverwacht het verzoek om een presentatie te mogen geven bij een punt waar maar een half uur voor stond en in die tijd moesten ook nog alle 8 fracties hun zegje kunnen doen. Dat kan natuurlijk niet. Als dit vooraf was gevraagd had ik resoluut “nee” gezegd. Maar ter plekke zag ik dat de spreker veel moeite had gedaan om een mooie powerpoint presentatie te maken van 20 slides. Ook had hij zich er duidelijk op gekleed. Dan probeer je tot een elegante oplossing te komen. Maar 20 slides! Geoefende sprekers rekenen 3 minuten per slides. Dus tel uit je winst. Dat gaan we dus niet doen want dan zitten we vannacht nog te vergaderen. Ik probeerde tot een compromis te komen: “Geef een samenvatting van 10 minuten”. Maar dan blijkt dat het toch lastig is om af te wijken van het voorbereide verhaal. Ik moest helaas na een kwartier ingrijpen en dan duurt het nog 5 minuten voor we klaar zijn. En dan komen de fracties nog aan het woord. Dit extra half uur hebben we niet meer ingehaald. Ik zal dit in de agendacommissie aan de orde stellen. Want het is natuurlijk voor niemand prettig. Niet voor de spreker die veel energie in iets steekt en eigenlijk niet de ruimte krijgt, misschien ook niet voor de toehoorders en zeker ook niet voor mij want ik voel me overvallen. Ik zal eens achterhalen hoe zo iets nu kan gebeuren. Wie vraagt aan een ambtenaar om een presentatie te geven in een commissie en waarom wordt dit vervolgens niet gemeld bij de voorzitter? In de vergadering zelf hebben we ondermeer gesproken over de bebouwing bij Park Paasberg, de warmtepompen bij Kernhem en de spoorzone Ede-oost. Bij Park Paasberg gaf Ap Dominicus het standpunt van GroenLinks/PE dat de communicatie met de bewoners veel beter moet en dat het behoud van de bomenrij een keiharde eis is, goed weer. Bij de warmtepompen hebben we gezegd dat de keuze hiervoor gebaseerd is op een rapport van 4 jaar terug maar dat de techniek niet heeft stilgestaan. De keuze van vandaag is een keuze voor jaren. Dan past het om zorgvuldig te zijn en nog eens goed te kijken naar de huidige stand van de techniek en dus naar de huidige mogelijkheden. De wethouder ging, weliswaar niet van harte, akkoord om hier nog een keer naar te kijken. Als voorzitter heb ik aangegeven dat ik dit ondersteun maar dat er wel haast is geboden omdat we zo snel mogelijk aan de slag willen met de bouw in Kernhem. Na afloop van de reguliere vergadering kon ik meteen ook nog een besloten vergadering openen. Daar waren we ook nog een kwartier mee bezig.

Ongeveer een jaar geleden zijn Marije Eleveld van de PvdA en ik begonnen om het dierenwelzijnsbeleid in Ede op de kaart te zetten. Na vele hordes heeft dit er toe geleid dat in de raadsvergadering van 10 mei 2007 unaniem is besloten om een inventarisatie te maken van wat nu al wordt gedaan op het gebied van dierenwelzijn. Dit is een stap op weg naar dierenwelzijnbeleid. Lastig is wel dat we wachten op een landelijk raamwerk waarin de contouren van dierenwelzijn tot uitdrukking komt. Dit raamwerk wordt in de loop van dit jaar in de tweede kamer behandeld. Maar tot die tijd kan de gemeente best al een aantal activiteiten uitvoeren zodat we meteen verder kunnen zodra het landelijk raamwerk er is. Alleen hebben we op dit moment geen goed zicht op de stand van zaken in Ede wat de inventarisatie betreft. Vanochtend hebben we samen in grand café Marnix besproken hoe we dit weer in beeld kunnen krijgen.

In de middag zat ik bij bouwbedrijf Kelderman. In het kader van de notitie “een stip op de horizon” over duurzaamheid ben ik door een aantal bouwbedrijven en projectontwikkelaars benaderd. Zij zijn vooral geïnteresseerd in het onderdeel over duurzaam bouwen. Dit komt natuurlijk door het intensief bouwprogramma dat op de rol staat voor Ede. Ik laat me informeren over wat de bedrijven al doen op het gebied van duurzaamheid. Kelderman toonde mij een project in Zevenaar waar duurzaam wordt gebouwd en waar zelfs een woning volgens het “cradle to cradle” principe wordt opgeleverd. Het denken over duurzaamheid begint met het doorbreken van het korte termijn denken waarbij de financiën, lees de goedkoopste oplossing op korte termijn, centraal staan. Dan heb je wel ondernemers nodig die het lef hebben om dit te doorbreken. Naar die ondernemers ben ik op zoek. Het gesprek gaf mij een positief gevoel.

Daarna ben ik meteen doorgegaan naar het gemeentehuis. Daar was de afscheidsreceptie van Tineke Netelenbos. Deze week is zij voor het laatst burgemeester in Ede. In de speeches kwam goed naar voren dat Tineke een zeer positieve indruk heeft achtergelaten. Aansluitend zijn we met de leden van het Presidium (de fractievoorzitters) en Tineke en haar man gaan eten en hebben in kleine kring nogmaals afscheid van haar genomen. En weer is een periode afgesloten.

Morgen nemen we officieel afscheid van Tineke Netelenbos en vanmiddag maakte de raad voor het eerst kennis met de nieuwe burgemeester Cees van der Knaap. Voor mij was het een weerzien omdat we elkaar natuurlijk tijdens de sollicitatieprocedure al hadden gesproken. Maar dat was al weer voor het laatst in oktober vorig jaar. In een toespraak gaf hij aan dat het voor een buitenstaander een wat vreemde stap is om vanuit het kabinet naar het gemeentebestuur te gaan. Voor hem is dit helemaal niet zo vreemd omdat die gemeente Ede is. En daar liggen zijn wortels. De burgemeestersfunctie moet niet worden gezien als een manier om zijn carrière af te bouwen. Hij wil er graag met de raad vol tegen aan om van Ede een nog mooiere gemeente te maken. Daarna heeft hij gesproken met de afzonderlijke fracties. Uit zijn vragen begreep ik dat hij mijn weblog al ontdekt heeft. Hij gaf ook aan graag op bezoek te willen komen in onze fractievergadering. Ik heb dat genoteerd.

Om 16.15 uur begon de bijeenkomst over de Islam en haar verschillende stromingen. Maar voordat ik in de raadszaal plaats kon nemen moest ik nog wel langs een bodyguard en door een detectiepoortje. Deze veiligheidsmaatregelen waren nodig omdat diverse wethouders en raadsleden mailtjes en brieven hadden ontvangen met dreigende taal. Tja, en weer brokkelt een steentje af van de mythe dat Nederland zo tolerant is. Niet dus. En natuurlijk gaat het om een minderheid en natuurlijk weet ik dat, maar het zijn ook mensen die dit doen. En dat stemt mij triest. De bijeenkomst zelf leerde mij niet al te veel nieuws. Ik ga vrijwel nooit blanco naar een lezing. Door mij voor te bereiden op het onderwerp, al is het maar 10 minuten, heb ik een kapstok om de woorden aan op te hangen en pak ik dus veel beter de essentie van de lezing mee. Dus dat er stromingen zijn en dat deze stromingen zijn ontstaan door een opvolgingsconflict na het overlijden van Mohammed was bekend. Interessanter waren een aantal al of niet prikkelend bedoelde uitspraken van de vertegenwoordiger van de islamitische academie. Zoals “het salafisme is de Staphorst variant van de islam” en “van de ongeveer 850.000 moslims zijn circa 2000 extremist. Deze rotte appels moet je isoleren”. Bij de eerste uitspraak kwamen bij mij beelden boven die ik niet echt goed met elkaar kon combineren. Daarnaast zijn het uitspraken die ik als niet moslim niet snel zou hanteren. De vrijheid van meningsuiting is een groot goed. En dit recht zal ik altijd blijven verdedigen. Maar bij rechten horen ook plichten en een van de plichten van een volwaardig lid van de samenleving is dat je jezelf ook mag afvragen of alles wat gezegd kan worden ook gezegd moet worden. In de discussie zei een van de inleiders ook dat het is misgegaan door een gebrek aan opvoeding. Dat sloot wel aan bij de lezing van Paul Scheffer waar ik maandag bij aanwezig was. Hij gaf aan dat de drie belangrijke plaatsen waar verantwoordelijkheid wordt geleerd, het gezin, de school en de arbeidsplaats, voor bepaalde groepen onder druk zijn komen te staan. In het gezin omdat er een verwijdering is ontstaan tussen de ouders en de kinderen. De ouders zijn nog erg georiënteerd op hun land van herkomst. Een van de sprekers noemde dit stagnatie waarin de ouders zijn blijven steken in de religie van het ouderland. Overigens veelal ook gevoed door Imams van daar. De jongeren zijn gericht op de samenleving van de straat. En ouders en jongeren hebben geen gedeeld beeld van elkaars wereld. Al met al kijk ik met een goed gevoel terug naar de bijeenkomst. Sterk dat het edese gemeentebestuur zo in elkaar zit dat we een dergelijke bijeenkomst gewoon beleggen.

In de avond ben ik naar de nieuwjaarsreceptie van de VVD geweest waar tevens afscheid werd genomen van de begin volgende maand aftredende fractievoorzitter Willy Hulsebos.