Vandaag was er enige mailwisseling tussen de fracties over de poster van het duo Veldhuis en Kemper. Ik word er een beetje mismoedig van. Wat een aandacht hiervoor alsof er niet nog belangrijker zaken te doen staan. Ik heb woensdag al over de poster affaire geschreven en morgen staat dit ook zo in de Gelderlander. Komende week zijn er commissie vergaderingen. Dat is het podium waar we het college hierover kunnen aanspreken. Dat lijkt mij eigenlijk wel de juiste weg. Maar zo kijkt niet iedereen er tegenaan. De fracties werden opgeroepen om morgen in het centrum hierover in debat te gaan met de burgers. En natuurlijk ontbreken daar de posters niet. Ook dat komt me, net als de ingreep van het college, allemaal een beetje kneuterig over: er gebeurt wat in Ede en dan gaan we het toch uitmelken en uitvergroten. Ik ga graag in debat maar dan wel over zaken als bijvoorbeeld kwaliteit van de thuiszorg, de aansluiting van Ede-oost op de A12 of inrichting van Kernhem B. Mij zul je dus morgen niet aantreffen in het centrum. Althans niet om in discussie te gaan over zoiets als een poster die niet mag worden opgehangen.

Vanmiddag hield de Stichting Milieu werkgroepen Ede (SME) een symposium in het gemeentehuis. Er waren 8 sprekers die in de folder ietwat elitair werden aangekondigd als referaat en co –referaat maar we kregen gewoon 8 spreekbeurten over de volgende 4 onderwerpen: “de Veluwe”, “het agrarisch buitengebied”, “Groen in stad en dorp” en “Groene bedrijfsterreinen”. Ede heeft, en dat zal niet echt verbazen, in vergelijking met andere steden van een dergelijke omvang veel basisgroen. Dit is groen in de directe woonomgeving. Dit groen speelt een belangrijke rol bij het opnemen van fijnstof, stikstofdioxide en ozon maar ook bij het tegenhouden van geluid. Bovendien verhoogt het groen de belevingswaarde van de omgeving en geeft het de mogelijkheid tot recreatie. Een knelpunt vormt de vergrijzing (ook in de natuur dus). Bomen blijven langer staan dan gedacht. Vroeger werden bomen gepland in de gedachte dat ze niet langer dan 20 jaar mee gingen. Nu blijkt dat deze bomen veel langer blijven staan. Met alle gevolgen van dien. En dan zit de dreiging nog meer onder de grond dan boven de grond. Denk aan de ondergrondse infrastructuur die de wortels aantasten. Het groen in de stad moet de ruggengraat zijn van de stedelijke structuur. De twee bijdragen over natuurvriendelijke bedrijventerreinen gaven een mooi beeld van hoe dit soort terreinen ook kunnen worden ingericht. Vaak liggen deze terreinen aan de rand van de stad. Het kan dan mooi dienen als opstap tussen stad en buitengebied. Dan moeten de bedrijventerreinen niet op de klassieke manier worden ingericht. Dus niet een rondweg met aan beide kanten van de weg bedrijfspanden als blokkendozen naast elkaar, maar wel een gevarieerde omgeving waarbij het groen wordt geïntegreerd in de omgeving. Omdat bedrijventerreinen vaak een 9 tot 5 cultuur kennen is het ’s-avonds rustig. Daarnaast lopen er geen honden en katten. Daarom is er weinig verstoring en krijgen die planten en dieren een kans die in een woonwijk minder kansen krijgen. Als vervolgens de panden ook nog platte daken hebben dan kan de natuur op het dak een kans krijgen. Voordelen van groene daken zijn de lage kosten voor onderhoud en de natuurlijke isolatie. De kosten voor de bouw vallen wel iets hoger uit. De spreker liet mooie voorbeelden uit het buitenland zien. In Nederland komen groene daken nog maar zelden voor. De reden is de onbekendheid maar ook het nog teveel denken in hokjes van rood voor bebouwing en groen voor gazons. Een mix is lastig voor te stellen. De strikte flora en faunawet vormt weer een andere belemmering. Vaak heeft een bedrijf nog een extra stukje grond naast het pand voor eventuele latere uitbreiding. Omdat ze deze grond nog niet direct nodig hebben zouden ze dit kunnen inzetten als groengebied. Maar als in de loop van de tijd in dit gebied bepaalde planten en dieren gaan leven kan het zijn dat op grond van de flora en fauna wet het stukje grond niet meer mag worden bebouwd. Zeg maar het vleermuiseffect. Daarom leggen bedrijven vaak maar meteen een parkeerplaats aan.

In de Gelderlander van vandaag las ik onder het kopje “Elke cliënt van Opella krijgt weer thuiszorg” dat de wachtlijst voor thuishulp volledig is weggewerkt. Dankzij een intensieve werving haalde de zorgverlener ruim dertig arbeidskrachten binnen. Daarom zijn er nu voldoende zogehete alfahulpen om cliënten te helpen. Zowaar een goede prestatie van Opella. Nu krijgt eindelijk iedereen de hulp waar hij of zij recht op heeft. Dat was ook de bedoeling van mijn reactie vorige maand in de pers. Wat in het bericht in de Gelderlander niet wordt belicht is wat Opella doet met de medewerkers die in dienst zijn maar te hoog gekwalificeerd zijn om alfahulp aan te bieden. Wat doen deze mensen nu? Worden ze ontslagen? Is er een sociaal plan waar in staat hoe ontslag kan worden voorkomen. Ik ben er wel benieuwd naar.

’s-Avonds was ik weer in het gemeentehuis. Er was een besloten bijeenkomst over het grondbeleid en over het buitengebied. Ede heeft veel grond en grond is kostbaar. Dus praten over grond en het buitengebied is ook praten over financiën.

Het gemeentehuis zat deze avond vol met ondernemers. De Stichting Binnenstadsmanagement Ede (SBE) hield een ondernemersavond. Er werd teruggeblikt op het afgelopen zomerseizoen en vooruitgeblikt op de komende winter en voorjaar. Dit werd gedaan door het onvermijdelijke drietal Siem Vermeulen, Bert Beekman en Daan Overeem. In de vooruitblik kwam aan de orde uit welke hoek de concurrentie te verwachten is. Volgens Daan Overeem komt dit van Internet en van Outlet stores. De landelijke aankopen via Internet (e-commerce) zijn in de eerste helft van 2007 met 38% gestegen. Hier ligt dus een enorme kans voor de ondernemers maar de vraag of de Edese ondernemers hier klaar voor zijn bleef onbeantwoord. Ook gaf Daan aan dat er niet zomaar festivals en evenementen moeten worden georganiseerd maar dat het beter is dit te organiseren rond een thema. In het afgelopen seizoen was dit thema duurzaamheid, in het komend seizoen wordt dit toerisme. Verder was er nog een aankondiging voor de retailprijs Ede centrum. Het doel van deze prijs is om een ondernemer in het zonnetje te zetten die het imago van Ede centrum heeft versterkt. Ook Ede viel in de prijzen. Burgemeester Netelenbos mocht de tweede ster voor het keurmerk veilig ondernemen in ontvangst nemen. Ede is pas de tweede gemeente met een tweede ster. Een eerste ster krijgt een gemeente als winkeliers afspraken met de politie hebben gemaakt over de beveiliging en dit ook is gecertificeerd. De tweede ster komt als ook de omgeving wordt betrokken bij de veiligheid. Denk dan aan de parkeervoorzieningen voor auto en fiets. Voor een derde ster moet iedere winkel aan bepaalde beveiligingseisen voldoen. Tot slot was er nog een voordracht en debat over winkelcriminaliteit en de aanpak van veelplegers. Het bleek dat er nog steeds weinig aangifte wordt gedaan van diefstal. De vraag komt dan op waarom dit zo is. Is de administratieve last te hoog? Loopt de dief een uur later toch weer buiten? Toch zijn er mogelijkheden genoeg om tot “lik op stuk” beleid te komen. Zo kent de SBE sinds kort een website waar een foto van veelplegers op kan worden getoond. Aan het eind konden nog vragen worden gesteld aan een panel. Hieruit bleek dat er vanwege juridische angels niet kan worden gehandhaafd op fietsen in het centrum. Dit lijkt me toch een kwestie van organiseren en plaatsen van bordjes. Een andere vraag ging over de komst van de Kwantum en of er dan wel genoeg parkeerplaatsen zijn. Wethouder Kremers zei dat er geen afspraken met Kwantum zijn gemaakt over beschikbare extra parkeerplaatsen. Hij voegde daar aan toe dat je van parkeerplaatsen nooit genoeg hebt maar ook dat de parkeergarages nog vaak erg veel lege plekken bevatten. Tja. Over de parkeergarages komen we nog te spreken bij de behandeling van de parkeernota in de commissie BFO van volgende week.

Er stond weer een fractievergadering gepland. Dit keer terugkijken op de commissievergadering Ruimtelijke Ontwikkeling van afgelopen dinsdag en de raadsvergadering van afgelopen donderdag en vooruitkijken naar de commissievergaderingen van volgende week. Het terugkijken op de raadsvergadering was snel gedaan, het terugkijken op de commissievergadering nam meer tijd in beslag omdat we hier toch wel wat ontevreden over waren. Eigenlijk is nog steeds niet duidelijk waar we als gemeenteraad staan terwijl op korte termijn toch besluiten voor jaren moeten worden genomen over bijvoorbeeld de energievoorziening in de wijk Kernhem B. We missen hier eigenlijk een visie. Bij het vooruitkijken hebben we lang stilgestaan bij een aantal lastige onderwerpen die op de agenda’s staan zoals

• de evaluatie van het dualisme en de vervolgacties,
• het onderzoek van de rekenkamer naar het vervolg op haar aanbevelingen uit eerder onderzoek,
• het feiten onderzoek naar de situatie op camping de Dikkenberg,
• het parkeerbeleid,
• het jeugdbeleid en natuurlijk
• de programmabegroting.

Ik kom hier volgende week bij de behandeling van deze onderwerpen nog uitvoerig op terug.